Antonio Ortiz Etxague

Antonio Ortiz Etxague

Bizitza
JaiotzaGuadalajara1883ko urriaren 15a
Herrialdea Espainia
HeriotzaBuenos Aires1942ko urtarrilaren 8a (58 urte)
Hezkuntza
HeziketaEspainiako Akademia Erroman
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Nire emaztea eta nire alaba gelan, Ortiz Etxagueren koadroa.

Antonio Ortiz Etxague (Guadalajara, Espainia, 1883ko urriaren 15a - Buenos Aires, Argentina, 1942ko urtarrilaren 8a) arabar margolari errealista izan zen. Bere aita militarra izateak eta beste hainbat gorabeherak baldintzaturik, ertilari honek margolaritzan zituen gaitasun bikainei erantsi behar zaie ibiltari izatearen zoria. Herri eta herrialde desberdin askotan bizitu izan zen, besteak beste, baita Euskal Herrian ere. Donostian bost urtez bizitu izan zen Ortiz Etxague (1914tik 1919ra), eta hori zela-eta ulertu egiten da San Telmo Museoan bere aretoetako bat betetzeko adinako margolan izana. Parisera, Erromara, Madrilera, Sardiniara, Holandara eta Marokora ere iritsi zen, baita bertan bizi ere. Azkenik, Argentinara iritsi eta bere bizitzako azken urteak han eman zituen.

XX. mendearen hasieran sortu zen Euskal Herriko ohiturazko gaien pintore-taldeko (Ignacio Zuloaga, Elias Salaberria, Ramon Zubiaurre) kidea izan zen. Italian, Frantzian, Holandan, Marokon, Estatu Batuetan eta Argentinan bizi izan zela, bertako ohiturak eta ezaugarriak koadroetara eraman zituen. Ignacio Díaz Olano margolariaren ikaslea izan zen. Egindako lanengatik nazioarteko sari ugari jaso zituen.

Lan nagusiak: Narbaxako meza, Lisatzaileak, Atzarako kofradiaren jaia, Jansen andrea eta haren adiskideak, Jacobo Van Amstel nire etxean, Sardiniako tipoak eta Modelo eseria.

Donostian, Madrilen, Sevillan, Jaenen, Parisen eta Argentinako museo garrantzitsuenetan daude ikusgai Antonio Ortizen koadrorik aipagarrienak.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy